بررسی شیوع چاقی شکمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سکته مغزی

زمینه و هدف: سکته مغزی یکی از شایع‌ترین بیماری‌های عصبی در سراسر دنیا می‌باشد که سالیانه ناتوانی و مرگ‌ و میرهای فراوانی را به دنبال دارد. یکی از مهم‌ترین عوامل خطر سکته مغزی، چاقی شکمی است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین شیوع چاقی شکمی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به سکته مغزی انجام شد.
روش بررسی: در مطالعه توصیفی- همبستگی حاضر، 120 بیمار مبتلا به سکته مغزی بستری در بخش‌های داخلی بیمارستان "کوثر" سمنان مورد بررسی قرار گرفتند. نمونه‌گیری به روش آسان، در دسترس و هدفمند انجام شد. داده‌های مورد نظر با استفاده از پرسشنامه حاوی اطلاعات دموگرافیک، سوابق بیمار و پرسشنامه مربوط به وضعیت سکته مغزی بیماران جمع‌آوری گردید. چاقی شکمی با استفاده از نسبت قطر دور شکم به قطر لگن اندازه‌گیری شد. تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و آزمون آنالیز واریانس با کمک نرم‌افزار SPSS 16 در سطح معناداری آماری (05/0P<) صورت گرفت.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سنی واحدهای مورد بررسی برابر با 8/10±43/75 سال بود. 50 درصد (60 نفر) از آزمودنی‌ها مرد بودند. 3/83 درصد از مردان و 3/93 درصد از زنان چاقی شکمی داشتند. بر مبنای نتایج، به ترتیب 50 و 2/24 درصد از کل شرکت‌کنندگان، اضافه‌ وزن داشته و چاق بودند. بین چاقی شکمی با سطح سواد، رابطه منفی و معنا‌داری (001/0P<) وجود داشت. در مقابل، بین چاقی شکمی با مصرف روغن (026/0=P) و شدت سکته مغزی (028/0=P) رابطه مثبت و معنا‌داری مشاهده گردید. 
نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای چاقی شکمی در مبتلایان به سکته مغزی، انجام اقداماتی همچون بهبود کیفیت تغذیه و ارتقای سطح سواد سلامت در پیشگیری از چاقی و کاهش وزن به ‌منظور تسریع در بازتوانی و بهبود پیش‌آگهی در این بیماران ضروری به نظر می‌رسد.