زمینه و هدف:
 ناتوانی و عدم تحمل فعالیت در نارسایی قلب، شایع بوده و می‌تواند منجر به احساس خستگی در بیماران شده و می‌تواند سبک زندگی بیماران را دچار تغییر نماید؛ بنابراین این مطالعه با هدف بررسی همبستگی بین فعالیت فیزیکی و خستگی در بیماران مبتلا به نارسایی قلب انجام شد.
روش بررسی: در این پژوهش توصیفی-مقطعی، 100 نفر از بیماران نارسایی قلب مراجعه‌کننده به مراکز توانبخشی جنوب شرق ایران به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گرداوری داده‌ها، پرسشنامه‌های فعالیت فیزیکی RAPA و پرسشنامه خستگی FACIT بود. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی اسپیرمن و رگرسیون آنالیز شدند. میزان معنی‌داری 0.05 در نظر گرفته شد
یافته‌ها:
نتایج نشان داد میانگین فعالیت فیزیکی 3/1 ± 6/2 و میانگین خستگی در نمونه‌ها 1/6 ± 3/20 بود و اکثریت بیماران فعالیت فیزیکی زیر حد مطلوب داشته‌اند و خستگی در اکثریت آن‌ها نامطلوب بوده است. نمره کل فعالیت فیزیکی با نمره کل خستگی همبستگی معکوس و معنی‌داری داشت. نتایج نشان داد که 6/30 درصد از تغییرات خستگی بیماران، تحت تأثیر متغیرهای مصرف مواد مخدر، سابقه جراحی قلب و درجه بیماری می‌باشد و آن‌ها پیش‌بینی کننده خستگی بیماران بودند.
نتیجه‌گیری:
نتایج مطالعه حاضر نشان داد بیمارانی که فعالیت فیزیکی بیشتری داشتند از خستگی کمتری برخوردار بودند. با توجه به اینکه خستگی در بیماران نارسایی قلب بسیار شایع است، توصیه می‌شود با بکارگیری اقدامات مداخله‌ای لازم در جهت افزایش دانش و مهارت بیماران در خصوص فعالیت فیزیکی، در جهت کاهش خستگی بیماران اقدامات لازم صورت پذیرد.