ارزیابی ارگونومیکی وضعیت های کاری به روش‌ ابزار ارزیابی وضعیت در دندانپزشکان (PAI) در دانشجویان رشته دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1397مقدمه : اختلالات اسکلتی – عضلانی مرتبط با کار (WMSDs) ، عمده‌ترین عامل از دست رفتن زمان کار، افزایش هزینه‌ها و آسیب‌های انسانی نیروی کار به شمار می‌آید و یکی از بزرگ‌ترین معضلات بهداشت حرفه‌ای در جهان امروزی به شمار می‌آید. این اختلالات در حرفه دندانپزشکی نیز با شیوع بالایی مشاهده می‌گردند و پیشگیری از بروز این آسیب‌ها مستلزم ارزیابی و اصلاح وضعیت‌هاری کاری افراد با کمک علم ارگونومی می‌باشد.مواد و روش‌ها : در این مطالعه توصیفی – تحلیلی از نوع مقطعی، وضعیت کاری 33 نفر از دانشجویان سال‌های چهارم تا ششم رشته دندانپزشکی در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قم با استفاده از روش ابزار ارزیابی وضعیت در دندانپزشکان (PAI) و با مشاهده مستقیم محقق به مدت 5 دقیقه ارزیابی گردید. پرسشنامه استاندارد Nordic جهت ارزیابی اختلالات اسکلتی عضلانی توسط افراد تکمیل گردید. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 22 و آزمون مجذوری کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها : بر اساس یافته‌های این مطالعه امتیازات حاصل از ارزیابی PAI بین 33 تا 56 بود که بر اساس تفسیر امتیازات، کلیه افراد آزمودنی در سطح گروه با وضعیت در معرض خطر قرار گرفتند. فراوانی بروز درد اسکلتی عضلانی در افراد 67% بود که درد ناحیه گردن با 5/54 % بیشترین شیوع را داشت و 40% افراد تجربه درد را در مدت زمان یک بار یا بیشتر در یک ماه گزارش نمودند. بین میانگین امتیاز PAI و جنس، سن، ترم تحصیلی و فعالیت ورزشی رابطه معناداری وجود نداشت (p>0.05).نتیجه‌گیری : با توجه به تفسیر امتیازات PAI و در معرض خطر قرار گرفتن کلیه دانشجویان مورد مطالعه به ابتلا به اختلالات اسکلتی عضلانی و فراوانی 67% بروز این اختلالات در حال حاضر در دانشجویان، که در ابتدای دوره زندگی حرفه‌ای خود هستند، نیازمندی به آموزش مداخله‌ای ارگونومیکی و اصلاح وضعیت‌های کاری دانشجویان مشهود می‌باشد.کلیدواژه‌ها : ارگونومی در دندانپزشکی، وضعیت کاری، ابزار ارزیابی وضعیت در دندانپزشکان (PAI)