• 1400/12/28 - 10:17
  • 2673
  • زمان مطالعه : 2 دقیقه

بررسی کیفیت خواب در بیماران قطعی مبتلا به کووید19 مراجعه کننده به بیمارستان کامکار قم در نیمه اول سال1399

بررسی کیفیت خواب در بیماران قطعی مبتلا به کووید19 مراجعه کننده به بیمارستان کامکار قم در نیمه اول سال1399

مقدمه : در  این مطالعه قصد داریم تاثیر این بیماری را در کیفیت خواب جمیعت های مستعد در طول انتشار کووید-19 را مورد بررسی قرار دهیم تا فاکتورهای مختل کننده کیفیت خواب این افراد را در همه گیری کووید-19 مشخص نماییم.
ﻣﻮاد و روش ﻫﺎ : این مطالعه به صورت مقطعی تحلیلی در بین بیمارانی که با تشخیص کووید 19 در بیمارستان کامکار عرب نیا در استان قم در سال 1400 بستری شده بودند، انجام شد.. ابزار این مطالعه پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبرگ بود. معیار ورود به مطالعه شامل کلیه بیماران مراجعه کننده با علائم کووید  و پی سی ار مثبت می باشند که از شروع بیماری آنها به مدت حداقل دو هفته گذشته باشد، بود. همچنین کلیه بیمارانی که سابقه بیماری های اعصاب و روان داشته و بستری بوده اند و یا برای آنها در طی سال گذشته تشخیص بیماری اعصاب و روان از طرف متخصص روان پزشکی گذاشته شده و پرونده بستری داشتند، بیمارانی که داروهای آرامبخش مصرف میکردند، بیمارانی که رضایت برای شرکت در مطالعه نداشتند، بیمارانی در 6 ماه گذشته سابقه بستری در بخش اعصاب و روان را داشتند و اختلالات خواب داشتند و زنان باردار از مطالعه خارج شدند.در نهایت تمامی این اطلاعات وارد نرم افزار spss نسخه 22 شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات کیفی از آزمون کای اسکوار وبرای اطلاعات کمی ازمون تی تست و  ANOVA یک طرفه استفاده شد. سطح معنادار برای تمامی آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.
نتایج : میانگین سنی بیماران 14.84 ± 52.76 سال بود. 101 بیمار (50.5 درصد)مرد و 99 بیمار (49.5 درصد) زن بودند. میانگین نمره کیفیت خواب بیماران 4.26 ± 9.48 بود. ارتباط معناداری بین سن بیماران(P=0.32)، جنس بیماران(P=0.22) با نمره کیفیت خواب یافت نشد. بین نمره کیفیت خواب و سابقه داشتن بیماری های زمینه ای (P=0.02) یافت شد. اما بین وضعیت اقتصادی اجتماعی بیماران(P=0.39)، سطح تحصیلات(P=0.61) و شغل بیماران(P=0.29) با نمره کیفیت خواب بیماران ارتباط آماری معناداری یافت نشد. همچنین ارتباط آماری معناداری بین نمره کیفیت خواب و شدت بیماری و بخش بستری بیماران وجود داشت(P=0.00).
نتیجه گیری: در این مطالعه  مشخص شد که بین شدت بیماری و کیفیت خواب بیماران ارتباط آماری معناداری وجود دارد بنابراین توصیه می گردد در برنامه های مراقبتی در این بیماران حتما روش های آرام سازی و حمایت های عاطفی گنجانده شود همچنین برای درمان این بیماران باید مولفه های خواب این بیماران نیز مورد توجه قرار گیرد. 

  • گروه خبری : مقالات
  • کد خبر : 50362

نظرات

0 نظر برای این مطلب وجود دارد

نظر دهید