قدمه و هدف: کانسر کولورکتال سومین بدخیمی شایع در جهان می باشد و در ایران در مردان رتبه سوم و در زنان ایرانی رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است. نئوادجوانت درمانی در این بیماران سبب بهبود پاسخ به درمان می شود. لذا شناخت عوامل موثر بر این رویکرد درمانی نقش بسزایی بر بهبود پیامدهای درمان بیمار خواهد داشت. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط قطر ورید مزانتریک تحتانی با در درمان نئوادجوانت در کانسر سیگموئید و رکتوم می باشد.مواد وروش: در یک مطالعه همگروهی طی سال 1398-99 تعداد 22 بیمار با تشخیص قطعی کانسر سیگموئید و رکتوم که تحت درمان نئوادجوانت بوده اند مورد بررسی قطر ورید مزانتریک تحتانی قرار گرفتند. به این منظور اطلاعات دموگرافیک و بالینی بیماران (شامل سن، جنس، استیج و گرید تومور، متاستاز، تهاجم به عروق لنفی و تهاجم به دیواره بیرونی ورید ) در پرسشنامه ای محقق ساخت ثبت گردید و قطر ورید مزانتریک تحتانی نیز بررسی شد و داده ها توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 56/04±16/24 سال و 54.5% آنها مذکر بوده اند. میانگین قطر ورید مزانتریک تحتانی بیماران مورد مطالعه 2/45±0/61میلی متر بوده است و و اکثر بیماران (86.4%) درگیری عروق و لنف نداشته اند. درمان نئوادجوانت برای 16 نفر (72.7%) از بیماران موثر بوده است و قطر ورید مزانتریک تحتانی این بیماران به طور آماری معنی داری بیشتر بوده است(p=0.02). تفاوت آماری معنی داری بین میانگین قطر ورید مزانتریک تحتانی و سن(p=0.62) یا جنسیت (p=0.84)، بیماران یافت نشد. همچنین قطر ورید مزانتریک تحتانی بیمارانی که درگیری لنف و عروق داشته اند به طور آماری معنی داری از بیمارانی که درگیری لنف و عروق نداشته اند، کمتر بوده است (p=0.02). تفاوت آماری معنی داری بین میانگین سن بیماران(p=0.85) یا جنسیت بیماران (p=0.48) و اثربخشی نئوادجوانت یافت نشد. از میان 3 نفر بیماری که درگیری لنف و عروق داشته اند، هیچ یک به درمان نئوادجوانت پاسخ ندادند اما از میان 19 بیماری که درگیری لنف و عروق نداشته اند، تعداد 16 نفر (84.2%) به درمان نئوادجوانت پاسخ داده بودند و لذا درمان در بیماران دارای درگیری لنف و عروق، به طور آماری معنی داری بی اثر بوده است (p=0.002).نتیجه گیری: نتیجه این مطالعه نشان داد بیمارانی که درگیری لنف و عروق داشته اند، قطر ورید مزانتریک تحتانی آنها کمتر بوده است و به درمان نئوادجوانت نیز پاسخ نداده اند و بیمارانی که به درمان نئوادجوانت پاسخ دادند، قطر ورید مزانتریک تحتانی بیشتری داشته اند.کلیدواژه ها: کانسر سیگموئید و رکتوم ، نئوادجوانت، قطر ورید مزانتریک تحتانی